Το είχα πάρει απόφαση πια. Σήμερα έπρεπε να τελειώσουν όλα. Δεν ξέρω αν τα πράγματα θα εξελιχθούν θετικά η αρνητικά για μένα, αλλά σίγουρα πρέπει να τελειώσουν. Καλά είναι να έχεις εξωσυζυγική σχέση, αλλά όχι και έτσι. Να ξεκινήσεις έτσι για πλάκα, μετά να κολλήσεις και στο τέλος να κινδυνεύεις να μείνεις μισός από το άγχος, την αφαγία, την αϋπνία και τα παρελκόμενα του «κολλήματός» σου.
Δεν ξέρω τι θέλω, δεν ξέρω τι να πω. Το μόνο που ξέρω είναι ότι πρέπει σήμερα να τελειώσουν όλα. Το έδαφος το έχω έτοιμο. Η γυναίκα μου γνωρίζει από καιρό για το σημαντικό επαγγελματικό ραντεβού (παλιά δικαιολογία αλλά πάντα πιάνει). Το baby sitting του παιδιού είναι εξασφαλισμένο και το μόνο που μας λείπει είναι ένα καλό ντύσιμο, κουράγιο και αποφασιστικότητα.
Η ώρα για την αναχώρηση από το σπίτι έφτασε. Το λινό λευκό παντελόνι και η γαλάζια μπλούζα ήδη αγκαλιάζουν το κορμί μου. Μια τελευταία ρουφηξιά καφέ και φύγαμε! Ωχ όχι ρε **λογοκρισία**το τώρα να χυθεί ο καφές!!! Πάει το παντελόνι και η μπλούζα… Ψυχραιμία και βουρρ για την ντουλάπα. Μπορεί τα αναπληρωματικά ρούχα να μην είναι και για Α’ Εθνική αλλά τέτοια ώρα, τέτοια λόγια.
Το γύρισμα του κλειδιού έδωσε ζωή στο κινητήρα του αυτοκινήτου μου. Ένας τελευταίος έλεγχος για να δω αν τα έχω όλα μαζί μου. Εντάξει! Πατάμε συμπλέκτη, βάζουμε πρώτη και φεύγουμε για το σημαντικό ραντεβού… Όχι ε **λογοκρισία**το πάλι… σκέφτηκα αμέσως μόλις άκουσα τον κρότο. Από πού πετάχτηκε αυτός τώρα. Τι να σκεφτώ τώρα. Την αποφασιστική «αποστολή» μου σήμερα ή το σπασμένο φανάρι και τον στραβωμένο προφυλακτήρα. Βέβαια ο νομοθέτης φρόντισε για όλους εμάς τους βιαστικούς παραστρατημένους συζύγους. Δημιούργησε την φιλική δήλωση τροχαίου ατυχήματος και έτσι μέσα σε 10 λεπτά ήμουν ήδη καθ’ οδών για αυτήν που με περίμενε.
Με όλα τα παραπάνω, σαν ανέκδοτο που δεν γελάς μου φάνηκε το ραντάρ της τροχαίας που κατέγραψε τα 115 χλμ την ώρα. Δεν ήταν ούτε και το πρόστιμο αστείο. Μόλις 120 Ευρώ. Δεν πειράζει Μήτσο είπα μέσα μου. Σήμερα έχεις πιο σημαντικά πράγματα να σκεφτείς και να κάνεις. Έχεις δουλειές να τελειώσεις και ανοιχτές υποθέσεις να κλείσεις. Το γνωρίζουν και τόσοι φίλοι μου το «κόλλημα μου» και η απόφαση για ξεκαθάρισμα της κατάστασης έχει πάρει διαστάσεις μεγάλες.
Το ότι έκανα μιάμιση ώρα να βρω να παρκάρω και το ότι βρήκαμε περίπου δέκα μαγαζιά γεμάτα από κόσμο δεν ακούγεται τόσο σημαντικό. Άλλωστε το ‘VERDI’ πάντα έχει ένα τραπεζάκι για μας τους παράνομους. Κάτσε να ακουμπήσω στο τραπέζι και τα κλειδιά, το κινητό και το … πορτοφόλι … πορτοφόλι.. πορτοφόλι; Που είναι το πορτοφόλι ρε **λογοκρισία**το; Και δεν με νοιάζει τόσο για τα μετρητά. Η ταυτότητα, το δίπλωμα και οι πιστωτικές είναι όσο να ’ναι μεγάλο παλούκι!!!
Όταν πλέον γύρισα αργά το βράδυ στο σπίτι δεν χρειαζόταν να πω πολλά ψέματα στη γυναίκα μου για την κατάσταση μου. Και να έκλαιγα που λέει ο λόγος, πάλι δικαιολογημένος θα ήμουνα. Που να ξέρει η καημένη ότι όσο με πείραξε ο χωρισμός δεν με πείραξε τίποτε άλλο από αυτά τα «μικρά» που μου είχαν συμβεί πιο μπροστά. Δεν μου έφταναν όλα τα αλλά. Έπρεπε να μου φερθεί έτσι και αυτή;;;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου