Πέμπτη 9 Απριλίου 2009

Να θες να αγιάσεις και να μη μπορείς!

Το είχα πλέον αποφασίσει. Έπρεπε να σοβαρευτώ επιτέλους. Δεν είναι δυνατόν μια ζωή να μην είμαι πιστός σε μια γυναίκα. Αυτή τη φορά όμως τα πράγματα ήταν σοβαρά. Δεν είχαν περάσει και πολλές μέρες από τότε που μ’ έπιασε η γυναίκα μου στο κρεβάτι με την άλλη. Μου έδωσε τα παπούτσια στο χέρι, που λένε. Είχε όλο το δίκιο με το μέρος της. Τι θα πει πως δεν έφταιγα εγώ. Τι θα πει ότι αυτή μου "κουνήθηκε". Οι γυναίκες πάντα έτσι ήταν, προκλητικές. Πάντα προσπαθούσαν με τα θέλγητρά τους να μας ρίξουν στο κρεβάτι. Έπρεπε επιτέλους να αντισταθώ στους πειρασμούς.

Πήρα την απόφαση μου. Θα πήγαινα ένα ταξίδι. Ένα ταξίδι σίγουρα θα βοηθούσε. Μακριά από πειρασμούς και… γυναίκες. Δεν ήθελα να δω γυναίκα. Έπρεπε να σκεφτώ μόνος μου. Και τώρα ήμουνα μέσα στο αεροπλάνο. Και μέσα στις σκέψεις μου.

Τέρμα τα λάθη πια. Ακόμα και να δω κάποια να με προκαλεί εγώ θα κοιτάω αλλού. Δεν θα παρασυρθώ ξανά από πειρασμούς. Άλλωστε εμείς ψάχνουμε να βρούμε τους πειρασμούς. Τα θέλει ο "κώλος" μας τελικά. Αυτά σκεφτόμουνα καθώς το αεροπλάνο είχε ήδη απογειωθεί. Αυτά σκεφτόμουνα καθώς ένιωσα ένα κεφάλι να γέρνει στον ωμό μου. Η κοπέλα που καθόταν δίπλα μου, είχε αποκοιμηθεί. Γύρισα να την δω. Αυτό ήταν… Θεέ μου… Θα ξανακυλήσω…

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου